YAŞLI GENÇ BİR ŞİİR

YAŞLI GENÇ BİR ŞİİR

Sevmek acı çekmekmiş anladım

Acının ilacı sevmekmiş çok şaşırdım

Bu döngü böyle süregelmiş bir şey yapamıyorum 

Sevdikçe acı çekiyor, acı çektikçe seviyorum 

Hayatmış yoran insanı

İnsanlarmış öldüren insanlığı

Hayaymış gururu ayakta tutan

Sükut altına alınmış bağırışmaların

Anlık sevinçlerle tutunuyoruz ömür denen ağaca

Hepimiz meyveleriyiz birer birer 

Mevsimimizi bekliyoruz zaman denilen oluşumda

Birer birer döküleceğiz toprağa

Birey olmuşuz önce azarlamışlar hep 

Azaltmışlar hevesimizi ağırdan 

Demişler sonra bak ailen var

Bakmışsın bütün yükü omuzlarında

Tırnakların sökülmüş kazımaktan 

Varmışsın sonra bir noktaya 

Varmışsın sen demeye başlamış insanlar

Dün söven, bugün senin kapında...

Çapında genişleme olmuş, 

insanlar etrafında durmuş 

Hızır gibi yetişmiş hemen, 

turşu surata, gülen makyaj 

Yorulmuşsun ve yoğrulmuşsun da 

Kırk senedir dert çektim sanıyorsun 

Alnında ter elinde iş 

Bakıyorsun ki yaşın daha yirmi 

Olsun kardaş, bak demiş Cemal Süraya

Hayat kısa, uçuyor kuşlar 

Bu da bir hayat dersi olsun

Yaşlı genç Tutku Yılmaz'dan